Już ok. 1100 r. stał w tym miejscu kościół, ale niewiele o nim wiadomo, ponieważ nie zachował się do czasów współczesnych. w 1452 r. rozpoczęto budowę dzisiejszego późnogotyckiego kościoła halowego, ponieważ jednak równolegle postępowała budowa kościoła św. św. Piotra i Pawła, budowa świątyni św. Mikołaja stanęła na długie lata. W końcu znany budowniczy Wendel Roßkopf kończy budowę. Zostaje ona wyświęcona w 1520 r. Jest to ostatnie z późnogotyckich dzieł Roßkopfa. Późniejsze budowle powstawały już w duchu renesansu – przykładem jest budynek Schönhof (Dziś Muzeum Śląskie).
W 1642 r. kościół w wyniku wojny trzydziestoletniej zostaje zniszczony. W 1649 r. następuje odbudowa, a w 1717 r., w czasie pożaru miasta ponowne zniszczenie. W czasie pięcioletniej odbudowy kościoła sklepienie zastąpiono płaskim stropem z perspektywicznymi przedstawieniami architektonicznymi. Został on usunięty w czasie kolejnej przebudowy. Wnętrze zostało wtedy (1925/26) przez prof. M. Elsässera zmienione w miejsce pamięci o poległych pierwszej wojny światowej w stylu ekspresjonistycznym. Część z tych ekspresjonistycznych zmian padła ofiarą niezbędnych prac remontowych i restauracyjnych.
Kto przychodzi do kościoła św. Mikołaja i na należący do niego cmentarz , widzi miejsce pamięci, spokoju, pokoju. Już od XVI. w. kościół św. Mikołaja nie jest kościołem parafialnym. Okazały kościół św. św. Piotra i Pawła przyciąnął do siebie życie parafialne. Kościół św. Mikołaja stał się więc przede wszystkim kościołem pogrzebowym. Cmentarz rozciągający się dookoła niego należy do najpiękniejszych nekropolii Niemiec.
AI Website Generator