Już ok. 1100 r. stał w tym miejscu kościół, ale niewiele o nim wiadomo, ponieważ nie zachował się do czasów współczesnych. w 1452 r. rozpoczęto budowę dzisiejszego późnogotyckiego kościoła halowego, ponieważ jednak równolegle postępowała budowa kościoła św. św. Piotra i Pawła, budowa świątyni św. Mikołaja stanęła na długie lata. W końcu znany budowniczy Wendel Roßkopf kończy budowę. Zostaje ona wyświęcona w 1520 r. Jest to ostatnie z późnogotyckich dzieł Roßkopfa. Późniejsze budowle powstawały już w duchu renesansu – przykładem jest budynek Schönhof (Dziś Muzeum Śląskie).
W 1642 r. kościół w wyniku wojny trzydziestoletniej zostaje zniszczony. W 1649 r. następuje odbudowa, a w 1717 r., w czasie pożaru miasta ponowne zniszczenie. W czasie pięcioletniej odbudowy kościoła sklepienie zastąpiono płaskim stropem z perspektywicznymi przedstawieniami architektonicznymi. Został on usunięty w czasie kolejnej przebudowy. Wnętrze zostało wtedy (1925/26) przez prof. M. Elsässera zmienione w miejsce pamięci o poległych pierwszej wojny światowej w stylu ekspresjonistycznym. Część z tych ekspresjonistycznych zmian padła ofiarą niezbędnych prac remontowych i restauracyjnych.
Kto przychodzi do kościoła św. Mikołaja i na należący do niego cmentarz , widzi miejsce pamięci, spokoju, pokoju. Już od XVI. w. kościół św. Mikołaja nie jest kościołem parafialnym. Okazały kościół św. św. Piotra i Pawła przyciąnął do siebie życie parafialne. Kościół św. Mikołaja stał się więc przede wszystkim kościołem pogrzebowym. Cmentarz rozciągający się dookoła niego należy do najpiękniejszych nekropolii Niemiec.
Drag and Drop Website Builder