Cmentarz św. Mikołaja
Założony zapewne już w XII w. i pierwszy raz wzmiankowany w 1305 r. cmentarz św. Mikołaja był do pierwszej połowy XIX w. największą i najważniejszą nekropolią w Görlitz. Po otwarciu cmentarza miejskiego w 1847 r. pochówki odbywały się na nich tylko w drodze wyjątku. Ponieważ po zamknięcu nekropolii pozostały na niej zabytkowe budowle i groby, jest ona wyjątkowo rzadkim i wymownym przykładem sztuki sepulchralnej z lat 1600 – 1850.
Ponad 800 nagrobków i epitafiów odzwierciedla stylistyczne zmiany od manieryzmu, poprzez barok, aż do klasycyzmu, romantyzmu i stylu historystycznego. Dają one świadectwo zmieniającej się religijności i nadziei na życie wieczne bogatych görlitzkich patrycjuszy, ale również ich wolę zaprezentowania się i reprezentacji, która przetrwała nawet śmierć. Przede wszystkim barokowe groby i kamienie pamiątkowe zachęcają zwiedzających poprzez alegorie i emblematy, często również przez napisy, do refleksji nad kruchością życia i przemijalnością wszystkiego, co ziemskie. W ten sposób oddają one doświadczenie życiowe wielu ówcześnie żyjących osób.
Nie tylko z powodu pokaźniej ilości grobowców należy cmentarz św. Mikołaja do najbardziej znaczących zabytkowych cmentarzy. Grobowce zostały zbudowane od wczesnego XVII do połowy XVIII w. Oprócz wspaniałych nagrobków w niektórych grobowcach zachowały się dekoracyjne malunki z czasów ich powstania.
AI Website Builder